" Birilerini yakalayabildiğim her yerde tartışıp duruyordum. dine saldırır, insanları bütün bu saçmalıklardan temizlemeye çalışırdım. ama nihai sonuç benim bir adaya dönüşmem oldu; kimse benimle konuşmak bile istemiyordu, çünkü bana merhaba demek bile tehlikeliydi: nereye gideceğini bilemiyorlardı. sonunda stratejimi değiştirmek zorunda kaldım.
Tuhaf bir şekilde gerçeği arayan insanların dinlerle ilgilendiğini fark ettim. dinsiz olduğumu düşündükleri için onlarla iletişim kuramıyordum ve bunlar gerçekten de öğrenmekle ilgilenecek insanlardı. ama çoktan bir dine, bir mezhebe, bir felsefeye bulaşmışlardı ve benim bu insanları aramam gerekliydi.
Dinlerle ilgilenmeyen ama hiç arayıcı olmayan insanlar vardı. onlar yaşamın önemsiz şeyleri ile ilgileniyordu: daha fazla para kazanmak, büyük bir önder - bir politikacı, bir başbakan, bir cumhurbaşkanı olmak. bir ülkenin başbakanı olmak isteyen adam gerçeği bulmakla ilgilenmez. ona gerçek ve başbakanlık sunulsa, başbakanlığı seçer. ilgileri rüyaya, hayale yönelikti. onlar benim insanlarım değildi ve onlarla iletişim kurmak da imkansızdı, çünkü ilgi alanlarımız kesinlikle zıttı. çok uğraştım ama bu insanlar dinle, gerçekle, önemli olan hiç bir şeyle ilgilenmediler.
İlgilenen insanlar hıristiyanlar, hindular, müslümanlar, jainalar, budistler'di. bir ideolojiyi, bir dini takip etmeye hazırdılar. o zaman dindar olma oyununu oynamak zorunda kalacağımı anladım; başka yolu yoktu."
Osho
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder